17 Nisan 2018 Salı

2018'in ilk postu

Merhaba güzel blogum.
Yine ben. Gelip iki kelam yazıttırıp sonra kayıplara karışan ben.
Senin özelliğin de bu oldu artık n'apalım? Son yazışın üstüne 6-7 ay geçecek, ben gelip geçmişi okuyacağım, sonrası hüzün, sonrası pişmanlık. "Ben bunları mı yaşamışım?" sorusu. Geçmişinden utanmalar falanlar. Bundan sonra daha tatlış şeyler yazacağım sana. Bir kere ilişkilerimden söz etmeme kararı aldım. En baştan yapmam gereken buymuş da içimi dökmeye yer aramışım sanki. Ne var ne yok yazılır mı yahu? Az da olsa okuyanım vardı buraları. Ne hale getirdim ellerimle...
Neyse,

Okul bomba gibi gidiyor. Akademik kariyer kararı aldım bu ara, bakalım. Çok zor geliyor ama anaokulunda öğretmenlikten iyidir her şey. Bu kadar istemiyor değildim bu bölümü yazdığımda. Okudukça bir haller olmaya başladı. Hele ki uygulamaya gidip o sınıfı gördüğümde hiç de özlemediğimi farkettim. Mümkünse kpss ile değil, alesle yds ile boğuşmak istiyorum. Daha amaçlı geliyor bu yol. Uzun, zorlu, daha bir kaç yıl okul okumalı falan ama sonu daha aydınlık.

İlişki mevzusuna çok derinlemesine girmeden sadece tarihe not düşülsün diye bir kısacık özet geçeyim: 5 aydır devam eden güzel bir ilişkim var. Gelecek neler gösterir bilinmez ama ufukta hoş şeyler olacak gibi gibi. Bakalım.

Haricinde de çok bir şey yok aslında. Hayatım Erkek arkadaş-okul-kulüp arasında geçip gidiyor. Kulüp demişken, başkan yardımcısıyım şu an. Gelecek dönem başkanlık teklifleri yağıyor (kahretsin) bi kararsızlık hakim. Uğraşsam mı? Vaktimi harcasam mı? Bir yıl daha insanlarla uğraşmaya mecalim var mı? bilmiyorum. Çok sakin bir insan değilim. İnsanlarla anlaşmakta zorluk çekebiliyorum bazen. Yani yalnızca kendimi değil, gelecek yılın diğer yk üyelerini de düşünüyorum bir yandan. Yazık insanlara.

Son olarak canım kızımın da bir fotoğrafını bırakayım buraya. Ne olur ne olmaz, her yerden silinir ama buradan bir yere kaybolmaz. Anılar önemli.

Teşekkürler sevgili blogcuğum.
Seviliyorsun.